Lon Eldridge & Steven Troch (US/B) OC Stadsmagazijn Antwerpen vrijdag 22 september 2017 reporter & photo credits: Marcel info artiest: Lon Eldrigde - Steven Troch info club: OC Stadsmagazijn info booking: Salmon Bookings © Rootsville 2017

Vandaag heb ik één van de meest bizarre optredens uit mijn carrière meegemaakt. Niet wat betreft de uitvoerders, maar eerder het ongewone uur, plaats en het publiek. Pal op de middag, in een oud stadmagazijn dat blijkt omgetoverd te zijn tot een soort cultureel ontmoetingscentrum en het publiek bestaande uit plaatselijk gepensioneerden, waar ik als 58-jarige, waarschijnlijk de jongste toehoorder was. In een aangenaam zaaltje, met de geur van gebakken croque monsieurs en verse koffie, pikte ik het optreden mee van de Amerikaan Lon Eldridge en onze bekende Mechelse vriend Steven Troch beiden bekend als “De Twee Snorren”…

Lon Eldridge is afkomstig uit Chattanooga Tennessee, en iedereen die hem al aan het werk zag weet dat de man boordevol talent zit. Lon is een excentrieke verschijning (met een snor om U tegen te zeggen zoals ik al placht te zeggen), een sensationeel gitarist, een aanstekelijke zanger met slimme teksten, een totaalpakket dat maar zeer weinig andere artiesten bezitten. Ondanks zijn zeer jeugdige leeftijd heeft hij reeds intensief getoerd in de Verenigde Staten en doet hij nu voor de derde maal het Europese continent aan. Een artiest voor de echte liefhebber en een aangename ontdekking . Hij brengt een slimme mix tussen pre-war blues, swing en ragtime met een jazzy achtergrond.

Voor deze Europese toer wordt hij bijgestaan door Steven Troch. Steven is een Jack-of-all Trades. Je kan hem op het podium vinden met zijn eigen band, aan de zijde van Tiny Legs Tim, met HARP4 of met nog iets anders. Altijd en overal blaast hij een fantastisch stukje harmonica en zijn reputatie reikt ondertussen tot ver buiten de landsgrenzen.

Al bij al was er toch wat volk komen opdagen voor dit middag optreden. Het optreden werd in gang geschoten met ‘I Need A Little Sugar In My Bowl’ van The Empress Of The Blues en stadsgenote van Lon, Miss Bessie Smith. We kregen trouwens nog een aantal aparte covers voorgeschoteld zoals ‘Handy Man’ van Ethel Waters of ‘Ain’t Misbehaving’ van pianist Fats Waller. Allemaal zaken die teruggingen naar de jaren twintig. Lon liet ons echter niet vergeten dat hij zelf een begenadigd componist is en we kregen een aantal prachtige nummers van zijn hand zoals ‘Chattanooga Blues’, ‘She Knows how To Stretch It’ een nummer zoals Lon vertelde over “romance & finance’, tijd voor een boogie, en als echte son of a preacherman , een aantal gospeltraditionals zoals ‘My Time Of Dying , waarbij hij ook aantoonde dat hij niet alleen een begenadigde fingerpicker was, maar ook meer dan normaal overweg kon met de slide.

Zijn blinkende Resonator klonk zeer jazzy en de klank deed bijwijlen denken aan de sound van Django Reinhardt. Veel bijval ook van de aanwezigen en het deed deugd te zien, dat deze stijl ook nog geapprecieerd kan worden, in tijden die overrompeld worden door bluesrock. Steven mocht zijn ding nog doen met Louis Prima’s ‘Just A Gigolo’ en Sonny Boy Williamsons ‘9 Below Zero’ en afgesloten werd met Robert Johnson’s ‘Travelling Riverside Blues’. Er rolde een meer dan spontaan en verdiend applaus uit het zaaltje en spontaan werd er gevraagd achter een “encore”, wat wij ook zonder morren kregen. Het werd wel speciaal, want alle versterking ging uit, kabels uit de Resonator en het duo serveerde ons een complete unplugged versie van Son House’s ‘Death Letter Blues’.

Top optreden, met twee topmuzikanten. Er zijn slechter dingen op een doordeweekse rijdagmiddag, en niets beters om het weekend in te zetten.

Marcel

more and larger pics on